HET IS GOED ZO

12 AUGUSTUS 2019 DOOR ANNETTE BORN


Helaas is het van te voren vrijwel niet in te schatten hoe jouw lichaam en geest op de operatie reageert.


Ruim tien jaar ben ik bezig geweest om op het punt te komen dat ik vanuit het diepste van mijn hart kan zeggen: ‘het is goed’. Je zou kunnen zeggen dat het een studie is geweest. Mijn lijf, het gevecht tegen mijn overgewicht.


Waarom kreeg ik daar geen vat op?

Ik overleefde Anorexia, ik overleefde Morbide Obesitas. Ik overleefde ook alles wat er op mijn pad kwam om al deze moeilijkheden in mijn hoofd te trotseren. Want als er een strijd moeilijk is, dan is het de strijd tegen overgewicht. Zeker wanneer daar diverse maagverkleinende operaties aan te pas kwamen.

Gratis jezelf slank laten snijden? Nee, dat is beslist een illusie. Het is een traject van hoge toppen en soms diepe dalen. Van afvallen, euforie, van niet afvallen, zelfs weer aankomen en jezelf machteloos voelen. Overpeinzingen of je wel of niet een extra appel zult eten om de honger te stillen.

Het werken bij de Nederlandse Obesitas Kliniek was een zeer goede leerschool. Ik zag de strubbelingen waar ik zelf ook mee worstelde. Ik zag het verdriet waar mensen totaal door in beslag werden genomen. Maar ik zag ook de opluchting, de dolgelukkige stralende ogen wanneer men na een operatie terugkwam in het natraject.


Ik leerde dat, ook met een maagverkleinende operatie, alles mogelijk is.

Mensen die veel afvielen. Mensen die zelfs teveel afvielen. Mensen die heel weinig afvielen, waar we onze vinger niet op konden leggen. Mensen die intoleranties ontwikkelden. Mensen met spijt van de operatie. Mensen met spijt dat ze de operatie niet tien jaar eerder hadden laten uitvoeren. In dit proces is niets gek.

Helaas is het van te voren vrijwel niet in te schatten hoe jouw lichaam en geest op de operatie reageert. Een inmiddels bekende slogan is: de operatie vindt plaats in je buik, niet in je hoofd.

Mijn eigen lijf deed ook niet wat ik zo vurig hoopte. De maagband zorgde voor ernstige complicaties. Nadat ik 35 kilo was afgevallen werd de maagband op non-actief gezet en kwam ik in drie maanden 38 kilo aan. Ik hoef niemand te vertellen wat dit met mij deed. Alle kotspartijen ten spijt.


De Gastric Bypass bleek een succes.

Helaas kwam ik na zo’n drie jaar weer flink aan. Nee, niet omdat mijn eetpatroon verstoord was. Ik at, sportte en leefde strikt volgens de regels van de Gastric Bypass. Van slank transformeerde ik voor de minstens 25e keer weer naar een obees.

De derde operatie, een *Distale Gastric Bypass, bracht wel succes. Tijdens de operatie ontdekte mijn chirurg een aangeboren afwijking. Ik bleek in het bezit van ruim tien meter dunne darm. Een normale dunne darm is vijf à zes meter. Mijn lichaam had alle tijd om zoveel mogelijk calorieën uit mijn eten te halen. Het gevecht tegen mijn overgewicht was verklaard. Eindelijk.

* Inkorten van de dunne darm tot 1.20 cm.

Ik viel weer af. Ondanks dat ik de gevolgen van een Distale Gastric Bypass zwaar vind. Leven met een korte dunne darm heeft veel invloed op je dagelijkse leven. Chronische diarree, heel vaak naar het toilet moeten en een vreselijke stank produceren zijn niet de charmantste dingen. Poepongelukjes, kapotte billen, aambeien en zo kan ik nog wel even doorgaan. Spijt? Nee! De prijs is echter wel hoog. Maar wat is hoog wanneer het om je gezondheid gaat?

Op 31 december 2018, letterlijk van Oud en Nieuw, kreeg ik een Fleur de Lis-operatie. Een grote buikwandcorrectie. Helaas zonder medewerking van de zorgverzekering, een buik op je knieën is niet voldoende voor vergoeding. Er werd ruim drie kilo huid van mijn buik gesneden. De venusheuvel werd naar de oorspronkelijke plaats gelift. Mijn buikspieren werden aangetrokken, mijn navel kreeg de plek waar je een navel hoort te verwachten. Ik heb deze operatie als behoorlijk ingrijpend ervaren. Maar ook als ‘het beste ooit’. Eindelijk ben ik verlost van talkpoeder, bezoeken aan de dermatoloog, figuurcorrigerende hemden, slips.


Het is goed zo.

En ik hoop dat ik in al deze jaren waarin ik eindeloos veel mensen begeleidde, waarin ik aan den lijve heb ervaren hoe de strijd er uitziet, dat ik mijn kennis kan delen om de zin: ‘het is goed zo’, ook bij jullie waar te kunnen maken.

Als ervaringsdeskundige, auteur van inmiddels vijf boeken over dit onderwerp, een netwerk met medische specialisten om mij heen, is er meer dan voldoende studiemateriaal in huis om iedereen op weg te helpen.

In dit proces is niets raar, of vreemd. Bestaan er geen domme vragen. Jouw proces hoeft geen tien jaar te duren. Vergeet bovendien nooit dat je meer bent dat de kilo’s op de weegschaal.